Madilim at
malamig ang paligid.
Sa wari
ko ay patay na ang ilaw.
Ilang
saglit pa ay lumiwanag ang paligid at natagpuan ko ang aking sarili sa isang pagtitipon. Isang kasiyahan.
Hindi ko
alam kong ano ang meron, basta may kasiyahan. Parang fiesta laang ang pakiramdam.
May ipinag-diriwang
na kung ano. Nandun ang mga ilang meyembro ng pamilya.
Andoon si Tita
Ne.
Andoon din si Tita Dorie.
Kapwa sila abalang-abala….basta abala sila (hindi ko laang
alam ang kanilang pinagkaka-abalahan).
At
akalain mo ay andun din si Laryn at palakad-lakad laang at
nakikipagbungisngisan kay Ate Emedy…sa ganong eksena ay napagtanto ko na nasa
Aplaya pala kami…doon sa Aplaya Uno...dekada otsenta.
Syempre
naging pamilyar sa akin ang lugar. Ang puno ng chesa malapit sa kina Tita Cely.
Ang puno ng kaimito doon kina Greg.
Masaya
ang lahat, nagdiriwang – sa kasiyahang hindi ko naman alam kung ano.
Subalit
ako eh aligagang-aliga. Balisa ang pakiramdam. At sa pagkakataong ‘yon eh noon
ko laang napagtanto na ako pala ay nakasakay sa bisikleta. Paikot-ikot sakay
ang bisikleta.
Sa
ganoong punto ay lumiwanag sa aking isipan na kasama nina nanay ang aking asawa
at sa tuwing may masasalubong ako ay eto ang aking bati, “Kailangan ko nang
umalis, manganganak na si misis.”
Ewan ko
naman ba kung bakit hindi na ako umalis.
Matapos
siguro ang mahabang paliwanagan at batian…ay naka-alis na rin ako at natagpuan
ko ang aking sariling pumapadyak sa dalampasigan papunta sa…. Saan nga ga ako
papunta? Hindi ako sigurado kung sa bahay o sa ospital nanganak ang asawa ko,
basata ang alam ko laang eh kailangan kong makarating doon. At mahirap pala
talaga mag-bisikleta sa tabing dagat.
Padyak…
padyak… padyak…
Ting!
Oi may
nag-text!
May iMessage
ako galing kay Remuel. May kasamang picture. Dalawang sanggol ang nasa larawan!
Natuwa
naman ako. Shocks! Kambal??!!!
Image by Shutterstock |
Subalit
sa mensahe ni Remuel kalakip ang larawan, “Naloko ako dun ah…akala ko dalawa……”
Pero
dalawa talaga ‘yong sanggol sa larawan. Sa text ni Remuel parang gusto nya
sabihin na reflection ng ibang baby 'yong isang baby nasa picture….parang anino na 3D.
Ganunpaman…parang
huminto ang mundo. Sobrang saya ko…at naiiyak ako. ‘Yong iyak na masaya. ‘Yong
iyak ko noong July 15, 2011.
No comments:
Post a Comment